Mogen we al terugkijken, of is het nog te vroeg? Mogen we ons al een beetje met onszelf verzoenen? En is het eigenlijk wel zo’n goed idee om achterom te kijken? Kan dat eigenlijk wel: tegelijk achteromkijken en vooruitgaan? Hebben we liever een fantasie over wat zal komen, dan een herinnering aan hoe het was? In Achter/Af kijken cie de KOE niet alleen terug op zichzelf, maar ook op het terugkijken zelf.
Achter/Af is een avond vol herinneringen en hernemingen, vol confessies en conferences, vol oude liefdes, liederen, plannen en oud zeer. Met daar doorheen het steeds omslachtigere relaas van wat we al die jaren eigenlijk bedoelden. Achter/Af is een permanente toegift. In Achter/Af geven we alleen maar toe.
